Prezydent Roosevelt a współpraca nauka-biznes.
Zaczęło się w roku 1945 kiedy to na zapytanie ówczesnego Prezydenta USA przeanalizowano proces przepływu wiedzy z nauki do gospodarki pracującej na potrzeby techniki wojskowej podczas II Wojny Światowej. W rekordowym, nawet jak dzisiejsze realia było wdrożenie w czasie wojny technologii wytworzenia bomby atomowej, produkcja penicyliny czy praktyczne zastosowanie radarów. Raport ten wskazywał jakie mechanizmy współpracy okazały się najskuteczniejsze i w jaki sposób można je zastosować już na potrzeby gospodarki cywilnej. Uwzględniono uczelnie różnej wielkości, rządowe i prywatne instytucje badawcze i laboratoria.
Powszechnie przyjęto…
schemat linearnego przepływu wiedzy
… według modelu Badania naukowe -> Innowacja -> Rozpowszechnianie. Zasady takie obowiązywały do roku 1980, kiedy to zauważono, że uczestnicy procesów są odrębnymi jednostkami, komunikacja pomiędzy nimi przebiega z dużym opóźnieniem, co wynikało z zastosowania dość sztywnych procedur oraz hierarchicznego sposobu zarządzania. Powstała silna potrzeba usprawnienia przepływu informacji, umożliwienia nieformalnych kontaktów pomiędzy wszystkimi uczestnikami, co zapewniałoby weryfikację przyjętych hipotez i szybkie poprawianie błędów. W efekcie zaproponowano…
nielinearny schemat przepływu wiedzy
… który z niewielkimi modyfikacjami obowiązuje do dziś. Zakłada on dynamiczną interakcję pomiędzy uczestnikami procesu komercjalizacji innowacji, także po dokonaniu wdrożenia. Dostrzeżono także rolę uniwersytetów, które powinny kształcić studentów także w kierunku biznesowym, tak aby już na etapie badań można było identyfikować potencjał komercyjny wiedzy. Zauważono też rolę władz lokalnych i regionalnych instytucji otoczenia i wsparcia biznesu w procesie wdrażania innowacji. Ponieważ pojęcie innowacyjności objęło nie tylko produkty, ale też usługi, sposoby komunikacji, metody nauczania, leczenia, spędzania wolnego czasu w proces ten włączono także wszelkich interesariuszy. Stąd dziś modelem najpowszechniej stosowanym jest…
Open Innovation – czyli otwarta innowacja.
Opracowanie na podstawie: University Industry Collaboration. A Policy Brief from the Policy Learning Platform on Research and innovation, Interreg Europe, January 2020